Ghosting, πολύς λόγος τελευταία για αυτή την έννοια. Είναι η επιλογή ενός ανθρώπου να εξαφανιστεί εντελώς από τη ζωή μας και να διακόψει κάθε είδους σχέση (είτε ερωτική, φιλική είτε επαγγελματική) χωρίς καμία απολύτως εξήγηση. Οι αποδέκτες μιας τέτοιας συμπεριφοράς συνήθως αγνοούν τους λόγους που οδήγησαν τον άλλο να απομακρυνθεί από κοντά τους. Είναι μια ενέργεια που δεν περίμεναν και συνήθως μετά το πρώτο σοκ ρίχνουν το φταίξιμο στον εαυτό τους. Από την άλλη οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη τακτική συνηθίζουν να τη περιγράφουν σαν ένα τρόπο άμυνας ή ένα μέσω προστασίας του εαυτού τους. Η αλήθεια θα μου πείτε βρίσκεται κάπου στη μέση. Και όντως έτσι είναι, σίγουρα…

Αχ η Αγγλία ήταν στο μυαλό μου ένα όνειρο πριν μετακομίσουμε εδώ.Πόσα πράγματα όμως αγνοούσα δεν φαντάζεστε… Σε αυτό το άρθρο θα σας αναφέρω πράγματα λίγο κωμικοτραγικά που μου έκαναν εντύπωση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν: Πρώτον:Εδώ οι Άγγλοι με την “ευγένεια”, που τους διακρίνει, αν βαριούνται να σε ακούσουν σου λένε “είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που μου λες, πρέπει κάποια στιγμή να το συζητήσουμε” και εσύ ο δόλιος νομίζεις, πως είπες κάτι σπουδαίο που να ξέρεις πως στο λέει, γιατί βαριέται και θέλει να σε ξεφορτωθεί; Δεύτερον:Μην βιάζεσαι να αφήσεις φιλοδώρημα εδώ, οι Άγγλοι έχουν προνοήσει και για αυτό μέσα στην απόδειξη που σου φέρνουν προσθέτουν και 2-3£ (ανάλογα το μαγαζί),…

Γιατί κάθεσαι λυπημένος; Γιατί πελαγωνεις στις σκέψεις σου; Γιατί δημιουργείς τέτοια πίεση στον εαυτό σου; Γιατί δεν παίρνεις την απόφαση που θα σε λυτρώσει; Τελικά όλα είναι μία απόφαση! Πόσες φορές βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στις ίδιες τις επιλογές μας, με το φόβο του να ρισκάρουμε, του να αποτύχουμε, δημιουργώντας έτσι συναισθήματα τα οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε το σώμα ούτε το μυαλό μας. Λένε όλα συνηθίζονται, όλοι σε καταστάσεις που δεν μας αρέσουν σκεφτόμαστε, ότι θα τα συνηθίσουμε. Μα και η βία συνηθίζεται, έτσι λένε τα θύματα, μα δεν γίνεται να ζούμε από συνήθεια, πρέπει να προσπαθούμε να ζούμε κάθε μέρα για κάτι καλύτερο. Και εν τέλει μία απόφαση είναι…

Μέρες τώρα, εβδομάδες μάλλον παιδεύω το μυαλό μου, μέρες τώρα το κεφάλι μου πονάει διαρκώς. Ομολογουμένως σαν να νιώθω, πως τώρα τελευταία μαζεύτηκαν πολλά. Μα θα μου πεις σε ποιον δεν μαζεύονται πολλά; Την σημερινή εποχή όλοι μας έχουμε πολλά θεματα να λύσουμε, σοβαρά ή μη. Έχουμε θεματα πολλά όμως που απασχολούν διαρκώς το μυαλό μας. Έτσι από χθες το βράδυ σκέφτηκα να δώσω ρεπό στο μυαλό μου σήμερα, να βγω, να ξεχαστω, να διασκεδάσω λίγο! Όμως από το πρωί που ξύπνησα ειχα ένα εσωτερικό πόλεμο το μυαλό μου έλεγε να κάτσω σπίτι να με απασχολώ με αρνητικές, αγχωτικες σκέψεις. Δεν έδινε λοιπόν την έντονη στο σώμα να ακολουθήσει. Εκείνη…