House of Gucci
Σε μια βόλτα μου προχτές στα μαγαζιά, έβλεπα σε όλα τα κόκκινα λεωφορεία του Λονδίνου, να διαφημίζεται μια καινούργια ταινία. Η ταινία αυτή είχε ως τίτλο “House of Gucci”.
Αμέσως ήμουν περίεργη να την δω (άλλωστε ποια γυναίκα ακούει Gucci και δεν συγκινείται;). Και έτσι και έκανα την ίδια κιόλας μέρα την είδα.
Αρχικά να αναφέρουμε, πως η ταινία διαπραγματεύεται την πραγματική ιστορία του ιταλικού οίκο Gucci.
Οι οποίοι έφτασαν από την απόλυτη ακμή, στην απόλυτη παρακμή. Ας τα δούμε όμως ένα ένα.
Την ταινία υπογράφει ο Ridley Scott. Ενώ αποτελείται απο ένα εξαιρετικό κάστ:
Lady Gaga (Patrizia Reggiani)
Adam Driver (Mauricio Gucci )
Jeremy Irons (Rodolfo Gucci)
Jared Leto (Paolo Gucci)
Al Pacino (Aldo Gucci)
Και πολλούς άλλους εξαίρετους ηθοποιούς.
Τώρα ας δούμε με λίγα λόγια την υπόθεση
Όλα ξεκινάνε από ένα πάρτι, όπου η Patrizia γνωρίζει τον Mauricio. Η Patrizia είναι μια νεαρή γυναίκα με πολλές φιλοδοξίες. Θέτει ως στόχο να παντρευτεί τον παμπλουτο, αλλά συνεσταλμενο Mauricio. Την ενδιαφέρει να αποκτήσει την αυτοκρατορία των Gucci, με τις περιβόητες τσάντες, τα ρούχα και τα παπούτσια. Αφού κλέψει την καρδιά του, γνωρίζει τον πατέρα του Mauricio, Rodolfo Gucci. Ο τελευταίος δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος με την μέλλουσα νύφη. Αρνούμενος λοιπόν να αποδεχτεί αυτόν τον γάμο, με την στάση του δείχνει τον δρόμο της εξόδου στον Mauricio.
Ο Mauricio ακολουθώντας την καρδιά του, καθώς τον έχει αποκληρωσει ο πατέρας του, δουλεύει στην οικογένεια επιχείρηση της Patrizia. Πρώτη φορά νιώθει τόσο χαρούμενος, όμως όχι και η Patrizia που είχε άλλα όνειρα.
Ένα τηλέφωνο από τον θείο Aldo Gucci, ο οποίος τους καλεί στα γενέθλια του, είναι η αφορμή της επανένωση του Mauricio με την οικογένεια του, ειδικότερα με τον θείο Aldo και ξαδέρφο του Paolo ( είναι ο γιος του Aldo). Ο Aldo βλέπει στον Mauricio τον γιο που θα ήθελε να έχει, καθώς τον Paolo τον χλευαζουν όλοι ως προς την ικανότητα της σκέψης του, το σχεδιαστικό του ταλέντο και γενικά όλη του την προσωπικότητα.
Έτσι λοιπόν η οικογένεια επανενωνεται και δουλεύουν στην οικογενειακή επιχείρηση. Η Patrizia όμως θέλει δικιά της όλη την επιχείρηση. Στην προσπάθεια της να πετύχει αυτό χειραγωγει τον Mauricio και μαζί κάνουν πολλά φρικτά πράγματα.
Θα ακολουθήσουν μια σειρά από δολοπλοκίες, έρωτα, προδοσία, παρακμή, φυλάκιση και τελικά έναν φόνος.
Περισσότερα δεν πρέπει να σας πούμε, γιατί δεν θα έχει ενδιαφέρον, αν θέλετε να το δείτε.
Τι λένε οι κριτικοί έργων για την ταινία
- Θεωρούν, πως αν και είναι μεγάλοι ηθοποιοί αυτοί που ενσαρκώνουν τους ρόλους, στο συγκεκριμένο έργο δεν είναι και τόσο καλοί.
- Πιστεύουν πως ο Driver και η Gaga δεν έχουν την μεταξύ τους χημεία.
- Ειδικά για τον Driver θεωρούν πως δεν βγάζει την αντιπάθεια και την επιθετικοτητα που είχε ο Mauricio Gucci.
- Δίνουν τα εύσημα στον Al Pacino, πιστεύοντας πως μόνο αυτός ξεχωρίζει στο έργο.
- Επίσης αναφέρουν πως υπήρχαν υπερβολές και κακό μοντάζ στο έργο.
Πως αντέδρασαν οι πραγματικοί Gucci
(Gucci vs Gucci)
Και αν νομίζατε πως αυτή η ταινία θα παίρνουσε στα ψιλά, ξεγελαστηκατε!
Η οικογένεια Gucci αναφέρει, πως ο Ridley Scott δεν έχει αποδόσεις σωστά τους χαρακτήρες. Παρουσιάζει τους Gucci αδίστακτους σε σημείο τραμπουκισμου.
Ενώ παρουσιάζει λανθασμένα (κατα την γνώμη τους) την Patrizia Reggiani ως θύμα, που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Φαίνεται αυτή η ταινία θα έχει συνέχεια στη πραγματική ζωή.
Η άποψη μου για το έργο
Είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία, η διάρκεια της όμως είναι πολύ μεγάλη για μια τέτοια υπόθεση (158 λεπτά). Επίσης αναφέρει τόσα πολλά και σημαντικά πράγματα για αυτή την οικογένεια και λύνονται πολλές απορίες. Η αλήθεια βέβαια, είναι πως δεν υπάρχει χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, πως δεν είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί. Ενώ αφήνει στον θεατή μια πικρή γεύση για την κατάληξη αυτού του κολοσσού (καθώς από το 1993 η οικογένεια Gucci δεν έχει καμία σχέση με τον οίκο μόδας, αφού ανήκει στον όμιλο Kering του Γάλλου δισεκατομμυριουχου Francois Pinault).
Όλοι πάντως υποστηρίζουν, πως είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία, που αξίζει κάποιος να δει. “House of Gucci” λοιπόν!
Λατρεύω τα ταξίδια!