Αληθινές ιστορίες,  Μια ιστορία

Το πολλαπλό σου είδωλο….

“Συχνάζεις στο μικρό καφέ και εγώ στη Μυροβόλο,

έτσι που όσο και αν θέλουμε ποτές δεν θα ιδωθούμε….”

Είναι κάποια τραγούδια που πιάνεις τον εαυτό σου να τα σιγοτραγουδά και σταδιακά αυτός ο σιγανός σκοπός δυναμώνει και καταλήγεις να τραγουδάς τόσο δυνατά έτοιμη να φωνάξεις δικό σας αλλά μετά μαζεύεσαι λίγο γιατί συνειδητοποιείς ότι ακούγεσαι στους γείτονες, και έχεις και μια φωνή για κλάματα, εγώ τουλάχιστον.

Το παθαίνετε και εσείς αυτό; Εγώ το παθαίνω με πολλά τραγούδια αλλά σήμερα θα μιλήσω συγκεκριμένα για το τραγούδι των χειμερινών κολυμβητών το πολλαπλό σου είδωλο

Το συγκεκριμένο τραγούδι εκτός από μουσική και στίχο εξαιρετικά εθιστικά κρύβει και ένα μυστικό. Αν κλείσεις τα μάτια μπορεί να σε ταξιδέψει. Σε ταξιδεύει πίσω σε μια άλλη εποχή, τότε που ένας έρωτας δεν είχε τον χρόνο(;) ή τον τρόπο(;) να ανθίσει…
Η ιδιαίτερη φωνή του Αργύρη σε συνδυασμό με την προσεγμένη ενορχήστρωση που παντρεύει σύγχρονα με παραδοσιακά στοιχεία μας γυρνάνε πίσω στο χρόνο.

Πάμε μαζί να ανακαλύψουμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι όπως την αφηγείται ο ίδιος ….

Το συγκεκριμένο τραγούδι ανήκει στο άλμπουμ ¨Χειμερινοί κολυμβητές¨ που κυκλοφόρησε το 1981 σε μουσική στίχους και εκτέλεση του Αργύρη Μπακιρτζή


Τοποθεσία: Καβάλα

Έτος: 1981


Θα έλεγα ότι το τραγούδι χωρίζεται σε 3 μέρη

Μέρος πρώτο ¨ΕΙΣΑΓΩΓΗ¨

Ήρθες κι απόψε βιαστικά
για λίγα χάδια και φιλιά
και χάθηκες στη νύχτα
Σ ‘αυτό το κρύο τον καιρό
μέσα στο σπίτι μοναχός
διαβάζω – τραγουδάω
Κ’ ενώ ακούω το χιονιά
το πολλαπλό σου είδωλο
στα κρύσταλλα κοιτάζω

Ο ίδιος αναφέρει :
<<Το τραγούδι μιλά για το σπίτι μου στην 7ης Μεραρχίας, ένα από τα τέσσερα που έχω αλλάξει σε 27 χρόνια στην Καβάλα. Ο στίχος “…το πολλαπλό σου είδωλο, στα κρύσταλλα κοιτάζω” αναφέρεται στα κρύσταλλα με κατακόρυφες λωρίδες, που πολλαπλασιάζουν τις σκιές, της εξώπορτας του διαμερίσματος>>

Μέρος δεύτερο ¨ΔΙΑΛΟΓΟΣ¨

-Θέλεις; -Θέλω πάντα!

-Έχεις κέφι; -Έχω πάντα!

-Ίσως έρθω…. -Έλα ‘μέσως, μωρό μου!

-Δε θέλω! -Μην έρθεις…

-Δεν έχω κέφι! -Μην έρθεις…

-Ίσως έρθω…. -Μην περάσεις, μωρό μου.

<<Ακόμη χρησιμοποίησα λέξεις και εκφράσεις που είχε πει εκείνη: “θέλεις, θέλω πάντα, έχεις κέφι, έχω πάντα, έλα απόψε, μην περάσεις, μωρό μου, δε θέλω, μην έρθεις, δεν έχω κέφι, μην έρθεις, ίσως έρθω, μην περάσεις, μωρό μου”>>

Μέρος τρίτο ¨ΕΥΣΕΒΗΣ ΠΟΘΟΣ¨


Συχνάζεις στο Μικρό Καφέ, κι εγώ στη Μυροβόλο
Έτσι που όσο κι αν θέλουμε, ποτές δεν θα ιδωθούμε.
Εγώ ξυπνώ απ’ τις εφτά, κι εσύ το μεσημέρι
κι όταν τινάζω τα χαλιά, στο βόλεϊ πάντα τρέχεις.
Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά, εγώ έντεκα με μία
Έτσι που όσο κι αν θέλουμε, ποτές δεν θα ιδωθούμε
Μα πού θα πάει ο καιρός, κι οι βουλισμένοι χρόνοι
Θε να ‘ρθει κάποιο σούρουπο ξανά ν’ ανταμωθούμε

<<Με το στίχο “συχνάζεις στο Μικρό Καφέ κι εγώ στη Μυροβόλο” γίνεται μια αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο αυτά στέκια της Καβάλας. Το Μικρό Καφέ ήταν, κατά κάποιο τρόπο, πιο σινιέ, κι εκεί σύχναζαν κυριλέ, της πλάκας κυριλέ, τύποι, ενώ οι θαμώνες της Μυροβόλου ήταν, θα έλεγα, πιο αδέσμευτοι μέχρι οριακά φρικιά. Το τραγούδι περιγράφει επακριβώς αληθινές καταστάσεις. Ο στίχος “στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά” αναφέρεται στο παλιό μπαράκι του Σαλαβάτη στη Βενιζέλου, το Vanitas, στο οποίο πήγαινα κάπου-κάπου (ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά της Καβάλας, στα οποία σύχναζα)>>


Ο ίδιος επίσης αναφέρει την ιστορία που κρύβεται πίσω από την ηχογράφηση του συγκεκριμένου τραγουδιού, περιγράφει πώς ένα περιστατικό με τον Παπάζογλου θα μπορούσε να σταθεί αφορμή ώστε να μην δημοσιευθεί ο πρώτος τους δίσκος και ως αποτέλεσμα το υπέροχο τραγουδι για το οποίο σας μιλάω.


<<Η ιστορία της πρώτης εγγραφής του έχει πολύ ενδιαφέρον. Την πρώτη πλευρά του πρώτου μας δίσκου, την είχαμε γράψει σε διάστημα ενός μηνός περίπου, ενώ τη δεύτερη δεν προλάβαμε. Ενδιάμεσα αλλάξαμε κιθαρίστα, ο Παπάζογλου δεν είχε κονσόλα για να μας ηχογραφήσει κι έτσι καθυστερούσαμε πάνω από έξι μήνες να ολοκληρώσουμε το δίσκο. Ένα μεσημέρι παίρνει τηλέφωνο ο Παπάζογλου και μας λέει ότι βρήκε κονσόλα για μερικές ώρες, από μια άλλη ηχογράφηση που είχε τελειώσει πιο γρήγορα. Πήγαμε στο στούντιο και η δεύτερη πλευρά γράφτηκε όλη σε ένα απόγευμα, σε τρεις ώρες! Το τραγούδι αυτό το είχαμε αφήσει τελευταίο, επειδή είναι αρκετά δύσκολο για τη φωνή μου, ανεβαίνει πολύ ψηλά προς το τέλος. Το παίξαμε μια φορά, δεν μου άρεσε και είπα στον Παπάζογλου να το ξαναγράψουμε. Εκείνος είχε ένα ραντεβού, μάλλον με καμιά κοπέλα, και βιαζόταν, οπότε εξοργίστηκε και μίλησε άπρεπα. Ένιωσα πολύ άσχημα. Ή έπρεπε να μαλώσω και να μη γίνει ο δίσκος, ή να σκύψω το κεφάλι και να το αφήσω να περάσει. Δεν ήξερα τι να κάνω. Οπότε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, η κοπέλα για την οποία είχα γράψει το τραγούδι και με την οποία είχα χαθεί , ως από μηχανής θεός, κατέβαινε τις σκάλες του στούντιο στο βάθος. Μόλις την είδα ξεχάστηκα και γράφτηκε η πολύ ωραία, συγκρατημένα δραματική, εκτέλεση του δίσκου>>

Δεν θα μπορούσα να συμπληρώσω τίποτα, τα έχει πει όλα ο ίδιος ο Αργύρης Μπακιρτζής ,μένει μόνο μια μικρή γνωριμία με τους χειμερινούς κολυμβητές για όσους δεν τους γνωρίζουν….


Οι χειμερινοί κολυμβητές είναι ίσως το μακροβιότερο Ελληνικό σχήμα. Τα μέλη του εργάζονται ως δικηγόροι, συντηρητές αρχαιοτήτων, συνθέτες και αυτοδίδακτοι μουσικοί.
Ο τραγουδιστής και ψυχή του συγκροτήματος, Αργύρης Μπακιρτζής με την ιδιαίτερη φωνή του είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ιστορίες.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 18 Ιανουαρίου του 47. Σπούδασε αρχιτεκτονική και εργαζόταν, μέχρι την πρόσφατη συνταξιοδότηση του, στην αρχαιολογική υπηρεσία της Καβάλας όπου διαμένει. Είναι υπεύθυνος για την αναστήλωση πολλών μνημείων σε Μακεδονία και Θράκη. Επίσης είναι αυτοδίδακτος μουσικός, συνθέτης, τραγουδιστής και ηθοποιός….
Μέσα σε 41 χρόνια, ενεργούς δισκογραφικής δράσης, οι χειμερινοί κολυμβητές, μας έχουν χαρίσει 8 υπέροχους δίσκους. Οι live εμφανίσεις τους είναι σπάνιες και η κάθε μία μοναδική, καθώς το πρόγραμμα των τραγουδιών το διαμορφώνουν επιτόπου παρέα με το φανατικό κοινό που τους ακολουθεί. Δημιουργούν μια φιλική και ζεστή ατμόσφαιρα με τους ανθρώπους που έρχονται να τους ακούσουν και αυτός είναι ίσως ο λόγος που είναι τόσο αγαπητοί από ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει αγαπηθεί απο πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι το έχουν ερμηνεύσει σε live εμφανίσεις τους, μια απ’ αυτές είναι και του Γιώργου Νταλάρα παρακάτω.

Στη προηγούμενη ζωή, ήμουν θαλασσοπόρος!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *