Άθικτοι (The Intouchables)

Οι Άθικτοι (The Intouchables) είναι γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία των Olivier Nakache και Éric Toledano, που κυκλοφόρησε το 2011. Είναι αληθινή ιστορία που βασίζεται στην ζωή του Philippe Pozzo di Borgo και του Abdel Yasmin Sellou.

Τους ρόλους υποδύονται αντίστοιχα οι ηθοποιοί François Cluzet και Omar Sy. Ακόμη είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία του γαλλικού κινηματογράφου όλων των εποχών. Το 2015, η ταινία αναδείχθηκε ως μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών σε λίστα που παρουσίασε η IMDb. Το 5% των εσόδων της ταινίας έχει αφιερωθεί στην Ένωση για παράλυτους Σιμόν ντε Συρέν.

Υπόθεση

Η ταινία αφηγείται την ιστορία της φιλίας μεταξύ δύο ανδρών, αντίθετων χαρακτήρων και από διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο. Ο Phillippe, πλούσιος, τετραπληγικός καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι που μένει σε ένα πολυτελές μέγαρο στο Παρίσι, και η βοηθός του, παίρνουν συνέντευξη από υποψηφίους συνοδούς-νοσοκόμους να προσλάβουν. Ο Driss, μαύρος άνεργος και πρόσφατα αποφυλακισμένος, ζει τις φτωχές συνοικίες στα προάστια του Παρισιού, είναι υποψήφιος αλλά δεν έχει ελπίδες να προσληφθεί, καθώς δεν έχει καμιά ειδίκευση. Βρέθηκε εκεί για να πάρει μια βεβαίωση ότι παρουσιάστηκε για συνέντευξη και απορρίφθηκε, για να μπορεί να συνεχίσει να λαμβάνει το επίδομα πρόνοιας. Το επόμενο πρωί τον ενημερώνουν να επιστρέψει για να παραλάβει το υπογεγραμμένο έγγραφό του.

Την επόμενη μέρα, ο Driss επιστρέφει και του ανακοινώνουν ότι πήρε τη δουλειά του συνοδού σε δοκιμαστική περίοδο ενός μήνα. Παρά την έλλειψη επαγγελματικής εμπειρίας, ο Driss τα πάει πολύ καλά στη φροντίδα του Phillippe, αν και οι μέθοδοί του είναι πολλές φορές αντισυμβατικές. Ένας στενός φίλος του Phillippe, του αποκαλύπτει το ποινικό μητρώο του Driss, δηλαδή έξι μήνες φυλάκιση για ληστεία. Ο Phillippe τον αγνοεί, δηλώνοντας ότι δεν ενδιαφέρεται για το παρελθόν του διότι είναι ο μόνος άνθρωπος που δεν τον αντιμετωπίζει με οίκτο και ότι δεν θα τον απολύσει όσο εκτελεί σωστά τη δουλειά του.

Ο Phillippe αποκαλύπτει στον Driss ότι έμεινε ανάπηρος μετά από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο σε πλαγιά και πως η γυναίκα του πέθανε χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Σταδιακά, ο Driss ανακαλύπτει τη μοντέρνα τέχνη, την όπερα και μάλιστα ασχολείται με τη ζωγραφική. Για τα γενέθλια του Phillippe, διοργανώνεται μια ιδιωτική συναυλία κλασικής μουσικής και ο Phillippe εκμεταλλεύεται αυτήν την ευκαιρία για να εκπαιδεύσει τον Driss σε διάσημα κλασικά κομμάτια. Ο Driss θεωρεί την συναυλία πολύ βαρετή, και έτσι παίζει ντίσκο μουσική, με αποτέλεσμα αυτά να γίνουν τα πιο ζωντανά και όμορφα γενέθλια του Phillippe, με όλους τους καλεσμένους να απολαμβάνουν τη μουσική αυτή.

Ακόμη ο Driss ανακαλύπτει ότι ο Phillippe έχει αλληλογραφία με μια γυναίκα που ζει στη Δουνκέρκη και τον ενθαρρύνει να τη συναντήσει.

Σιγά – σιγά, η σχέση ανάμεσα σε εργαζόμενο και εργοδότη μετατρέπεται σε φιλία δύο ανθρώπων που βοηθούν ο ένας τον άλλον να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες κόσμων τους.

Οι «Άθικτοι» είναι μια ταινία για την αληθινή φιλία, για τη χαρά της ζωής και το άνοιγμα σε νέους κόσμους και εμπειρίες, χαρίζει γέλιο αλλά και συγκίνηση.

Η εμπειρία μου

Η ταινία αυτή μου άφησε τόσο ωραία αίσθηση στο τέλος… Πρώτη φορά είδα μια ταινία που μιλάει καθαρά για την ανδρική φιλία χωρίς καμία αναφορά στο θηλυκό γένος. Συγκινήθηκα αλλά ταυτόχρονα γέλασα πάρα πολύ…

Για αυτούς τους δύο ανθρώπους ήταν το σωστό timing η ημέρα της συνέντευξης γιατί δημιουργήθηκε έτσι μια φιλία που καλά κρατά μέχρι και σήμερα στην πραγματική ζωή τους.

Το trailer της ταινίας