Γενικά,  Σκέψεις

Δεν θέλω να γίνω μάνα

Γιατί θα πρέπει να απολογηθούμε για τις επιλογές μας; Γιατί ο καθένας νομίζει οτι έχει δικαίωμα να κρίνει τη ζωή μας; Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε τις συμβουλές τους που με τόση “αγάπη” μοιράζουν χωρίς να τους έχει ζητηθεί;

Σήμερα στο πάρκο άθελά μου άκουσα μια συζήτηση δύο γυναικών. Μιλούσε η μια κοπέλα φανερά ενοχλημένη για τον τρόπο που την αντιμετωπίζει η κοινωνία. Και γιατί να κάνω παιδιά έλεγε; Όλοι σου εύχονται με το καλό να παντρευτείς, μη μείνεις στο ράφι. Όταν παντρευτείς να κάνεις ένα παιδάκι. Αν έχεις ήδη ένα με το καλό και δεύτερο τι περιμένεις; Τα έλεγε και ακουγόταν τόσο μπουχτισμένη. Ένιωσα άσχημα για το πώς την έχουν κάνει να αισθάνεται και ειλικρινά ένιωσα να της ασκείται μια μορφή βίας. Κατόπιν σκέφτηκα πόσες φορές έχω συναντήσει αυτό το φαινόμενο και τι έχω κάνει για να σταματήσει…

Ο λόγος που γράφω το σημερινό άρθρο είναι ακριβώς αυτός! Τέλος ο εκφοβισμός, τέλος το κούνημα δακτύλου και οι υποδείξεις για τις ζωές των άλλων.

Σκέφτομαι, γιατί θεωρείται κακό για μια γυναίκα να μη θέλει παιδιά; Γιατί ο κόσμος συνεχίζει να εύχεται άντε και με ένα παιδάκι λες και είναι για όλους η καλύτερη ευχή; Θα σας πω κάτι αλλά μη σοκαριστείτε! Ναι κάθε γυναίκα δεν έχει όνειρο να παντρευτεί και να γίνει μαμά, επίσης ακόμα και να τα κάνει όλα αυτά δεν σημαίνει οτι εκπλήρωσε την προφητεία της ζωής της και μπορεί να πεθάνει ήσυχη σε μια σπηλιά.

Υπάρχουν γυναίκες που δεν χρειάζονται παιδιά και οικογένεια για να νιώσουν ολοκληρωμένες. Ακόμα όμως και αν κάνουν οικογένεια και παιδιά δεν νιώθουν ολοκληρωμένες χάρη σ΄ αυτό. Καμία γυναίκα δεν είναι προγραμματισμένη να γίνει μάνα επειδή απλά και μόνο είναι γυναίκα. Όπως η μητρότητα είναι επιλογή (θα έπρεπε για κάποιους να είναι πιο συνειδητή) έτσι και η ατεκνία είναι επιλογή. Δικαίωμα του καθενός να κάνει ο,τι θέλει στη ζωή του και κανένας αρμόδιος να κρίνει τις επιλογές και τα θέλω του άλλου.

Κάποιες φορές η ατεκνία δεν είναι επιλογή.

Όταν λοιπόν ένα ζευγάρι θέλει και προσπαθεί να αποκτήσει ένα παιδί και ακούει φράσεις όπως “άντε τι περιμένετε; βάλτε μπρος για ένα παιδάκι!” Η “εμείς πότε θα δούμε ένα εγγονάκι;” Δεν μπορώ να φανταστώ τη πίεση και το φορτίο που μεταφέρεται στο ζευγάρι. Λυπάμαι ειλικρινά. Γιατί να κάνουμε τόσο κακό στους ανθρώπους που αγαπάμε;

Μια άλλη μορφή ψυχολογικής πίεσης ασκείται από γυναίκες που έχουν επιλέξει να θηλάσουν σε γυναίκες που επέλεξαν να μη το κάνουν.

Δεν θα συμπεριλάβω γυναίκες που θα ήθελαν να θηλάσουν αλλά δεν τα κατάφεραν, εξετάζουμε επιλογές. Έχω προσέξει οτι οι γυναίκες που έχουν επιλέξει να θηλάσουν κάποιες φορές κρίνουν και μάλιστα αυστηρά γυναίκες που επέλεξαν να μη το κάνουν. Η κάθε γυναίκα είναι υπεύθυνη για το σώμα της. Δεν είναι δικαίωμά της να αφήσει το παιδί της νηστικό είναι όμως δικαίωμά της αν θα το θηλάσει ή αν θα προτιμήσει γάλα του εμπορίου για τη διατροφή του. Επομένως ας κάνει η κάθε μαμά ό,τι θεωρεί καλύτερο για το παιδί της και ας αφήσει ήσυχες τις γυναίκες που δεν θέλουν από ξεκάθαρη επιλογή να μπουν στο άθλημα. Άλλωστε μαμάδες που θηλάζετε, γνωρίζετε πολύ καλά πως ο θηλασμός είναι ένα θέμα που αφορά τη δυάδα (εσάς και το παιδί σας) αν κάποιος από τη δυάδα λοιπόν δεν αισθάνεται καλά με αυτό, ο θηλασμός δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Μια άλλη μορφή πίεσης παρατηρείται απέναντι σε μαμάδες που επιλέγουν τον φυσικό αποθηλασμό.

Μαντέψτε! Και σε αυτή τη περίπτωση δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλο παρά μόνο στη δυάδα! Καμία μαμά δεν θα σας πάρει την άδεια για το πόσο καιρό θα θηλάζει το παιδί της και κανένα παιδί δεν σας χρειάζεται να του πείτε πότε να σταματήσει να πίνει γάλα από τη μαμά του. Είναι κάτι που αφορά τους δυο τους και μόνο αυτοί θα αποφασίσουν για το πώς που και πότε.

Θα μπορούσα να γράφω σελίδες ατέλειωτες με προκαταλήψεις, ταμπού, κοινωνικά στερεότυπα και άλλες τέτοιες βλακείες από τις οποίες έχουμε μπουχτίσει. Ας πούμε όλοι μαζί καλημέρα στον 21ο αιώνα που διανύουμε και ας αποτινάξουμε τον μεσαίωνα που μας σφήνωσαν στο κεφάλι! Μη κρίνετε τους ανθρώπους γύρω σας σύμφωνα με τα στερεότυπα που σας μεγάλωσαν, προσπαθήστε να κάνετε τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Αν έχετε παιδιά προσπαθήστε να τα μεγαλώσετε ώστε να σέβονται την ελευθερία των άλλων και αν δεν έχετε και δεν θέλετε, είναι δικαίωμά σας!

“Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων”

Κάντ

Στη προηγούμενη ζωή, ήμουν θαλασσοπόρος!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *