Γιατί δεν είμαστε καλά;

Αφορμή αυτού του άρθρου στάθηκε το τελευταίο μου τηλεφώνημα με μία φίλη μου.

Το τελευταίο διάστημα,ίσως τα τελευταία δύο χρόνια μπορώ να πω και λιγο παραπάνω, συνέχεια, όταν μιλάω με κάποιον ακούω τη φράση “προσπαθώ, αλλά τι να κάνω;”. Δεν είμαστε καλά, αυτό είναι μαζικό φαινόμενο. Οι άνθρωποι πλέον δύσκολα λένε και το εννοούν ότι “είμαστε καλά”, πλέον ίσως δεν κρατάνε και τους τύπους, να πουν “καλά”. Ίσως το μέσα τους περνάει τόσο δύσκολα, ώστε πλέον να μην υποκρίνονται ότι είναι καλά.

Γιατί όμως πλέον δεν είμαστε καλά; Με όποιον μιλάω είναι στη προσπάθεια να είναι καλά.

Σε ένα τηλέφωνο με ένα φιλικό πρόσωπο που είναι ψυχολόγος μου είπε, ότι το τελευταίο διάστημα τα ραντεβού έχουν εκτοξευτεί δεν έχει χρόνο και αναγκάζεται να κρατάει το γραφείο της παραπάνω ώρα ανοιχτό για να μπορέσει να εξυπηρετήσει πολύ κόσμο.

Καλό είναι βέβαια οι άνθρωποι να στρεφόμαστε προς την ψυχοθεραπεία και να γνωρίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο καλύτερα, όμως μου κάνει εντύπωση ο διπλασιασμός του κόσμου που πλέον επισκέπτονται ψυχοθεραπευτές.

Γιατί λοιπόν δεν είμαστε καλά;

Ποιο σαράκι τρώει την ψυχή μας;

Πού πήγαν τα χαμόγελα, πού πήγαν οι ανέμελες στιγμές;

Θεωρώ, πως η αρχή όλων αυτών είναι η υγεία!

Ο άνθρωπος από όταν πρωτοεμφανίστηκε στη γη το κύριο θέμα που τον απασχολούσε ήταν η υγεία. Σε καθημερινή βάση ακούμε για ασθένειες, για θανάτους, για αρρώστιες, για ατυχήματα. Όλα αυτά υποσυνείδητα λίγο-λίγο τραυματίζουν την ψυχή μας και μετά έρχεται ένας φαύλος κύκλος σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, με τις κλιματικές αλλαγές κοκ.

Ακούγοντας λοιπόν όλα αυτά επί καθημερινής βάσης από τις τηλεοράσεις και από στόμα σε στόμα,θέλοντας και μη, δεν είμαστε καλά.

Δεν θα κάτσω σε αυτό το άρθρο να σας δώσω “λύσεις”, δεν θα σας πω να περπατάτε, να διαβάσετε, να μην βλέπετε τηλεόραση. Δεν θα σας πω να αφιερώσετε χρόνο στον εαυτό σας. Όλα αυτά που καθημερινά μας λένε, όσοι προσπαθούν να μας βοηθήσουν,οι ειδικοί και μη.

Θα σας πω όμως να βρείτε ένα πράγμα, ένα μικρό κουτάκι το οποίο θα κάνει έστω και λίγο τη ψυχή σας να αισθανθεί καλύτερα, είτε είναι κάτι από τα παραπάνω είτε κάτι άλλο δικό σας. Εμένα παραδείγματος χάρη με ηρεμούν και μου δίνουν χαρά τα ταξίδια, που δυστυχώς με όλη αυτή την κατάσταση είναι περιορισμένα. Μπορείτε λοιπόν να κάνετε κάτι, που θα σας κάνει να είστε καλά έστω και για λίγο.

Και στην τελική αν δεν βρείτε αυτό το κάτι, που θα σας δώσει χαρά, που θα ηρεμήσει την ψυχή σας και θα σας πάει ένα βήμα παρακάτω δεν χρειάζεται να πιέζεστε.

Να έχετε στο νου σας, ότι όλο αυτό το διάστημα είναι μία φάση, είναι μία φάση που στο τέλος θα μας βγάλει πιο δυνατούς, άλλα και να μην μας έχει βγάλει πιο δυνατούς θα μας έχει διδάξει κάτι. Κάτι που τώρα δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, όμως όταν περάσει ο καιρός θα το καταλάβουμε.

Και να σας πω και κάτι;

Ίσως και να μην είμαστε καλά, δεν είναι και τόσο άσχημο. Ίσως ο άνθρωπος από τη φύση του να πρέπει να περάσει όλα τα στάδια της χαράς, της ξεγνοιασιάς, της λύπης, της καλής ψυχολογίας και της κακής ψυχολογίας. Ίσως κατά αυτό τον τρόπο ολοκληρωνομαστε σαν άνθρωποι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε!

Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, ας τις υποδεχτούμε!