
Το κορίτσι με τα αυτοκινητάκια
Σήμερα ήταν άλλη μία ημέρα, ένα πρωινό που πήγαμε με τη μικρή μου να κάνουμε τα καθημερινά μας ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Αγοράσαμε ότι χρειαζόμασταν για το μεσημεριανό φαγητό, και πήγαμε στο ταμείο να πληρώσουμε. Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά πάντα στο ταμείο έχει διάφορα μικροπράγματα που για κάποιο λόγο όλοι κάτι αγοράζουμε από αυτά. Αυτό που τράβηξε το ενδιαφέρον στη μικρή μου είναι κάτι μικρά αυτοκινητάκια και επειδή είναι λάτρης των αυτοκινήτων μου ζήτησε να της αγοράσω ένα. Την άφησα λοιπόν να διαλέξει οποίο ήθελε και το έβαλε στο καλάθι για να το πληρώσουμε. Η ταμίας καθώς χτύπησε όλα μας τα προϊόντα βλέπει και το αυτοκινητάκι και ρωτάει…. Ακολουθεί διάλογος της ταμία και της μικρής μου:
Ταμίας: Τι ωραίο κόκκινο αυτοκινητάκι, για σένα είναι;
Κ: Ναι απαντάει το παιδί μου.
Ταμίας: Μα… Εσύ είσαι κορίτσι, μάλλον θα έχεις κάποιο αδερφάκι.
Κ: Όχι απαντάει το παιδί μου.
Ταμίας: Τα κορίτσια δεν παίζουν με αυτοκινητάκια.
Κ: Το παιδί μου γυρνάει και με κοιτάει με ένα βλέμμα απορίας.. Μαμά τι εννοεί;
Εξηγήσαμε στην ταμία ότι εμάς μας αρέσουν πάρα πολύ τα αυτοκινητάκια, έχουμε πάρα πολλά στο σπίτι μας …….. και φύγαμε.
Καθώς πλησιάζαμε στο σπίτι, με ρωτάει ξανά το παιδί μου: Μαμά τι εννοούσε η κυρία τα κοριτσάκια δεν παίζουν με αυτοκινητάκια; Εμένα μου αρέσουν πολύ. Βρουμ βρουμ βρουμ, μπιπ μπιπ μπιμπ έπαιζε μόνη της στα σκαλιά της πολυκατοικίας.
Η σκηνή αυτή στο σούπερ μάρκετ με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Γιατί τα παιχνίδια πρέπει να είναι “αγορίστικα” ή “κοριτσίστικα” ; Γιατί απαγορεύουμε στα παιδιά να παίξουν με ότι πραγματικά επιθυμούν; Πόσες φορές θα έχετε ακούσει από γιαγιάδες και παππούδες να λένε, μα καλά αυτοκίνητο θα αγοράσετε στη μικρή; είναι κορίτσι! Και ταυτόχρονα ζούμε σε μία εποχή όπου οι περισσότερες γυναίκες οδηγούν, η μαμά είναι οδηγός. Ή Δεν αγοράζω καρότσι στον εγγονό μου. Τα αγόρια δεν παίζουν με καρότσια! Απαγορεύοντας έτσι στον εγγονό τους να γίνει ένας τρυφερός πατέρας και να πάει το αρκουδάκι του μία βόλτα με το καρότσι, κάτι δηλαδή που κάνει και ο ίδιος του ο πατέρας με τον ίδιο. Ένας γλυκός μπαμπάς που βγαίνει μία βόλτα με το παιδί του.
Ας αφήσουμε λοιπόν ελεύθερη τη φαντασία των παιδιών μας. Τα κορίτσια να μάθουν να κατασκευάζουν και να επισκευάζουν πράγματα και τα αγόρια να είναι βοηθοί στις οικιακές δουλειές.
Τα παιχνίδια δημιουργούν προσωπικότητες, ανακαλύπτουν ταλέντα, εξασκούν τις δεξιότητές τους και το πιο σημαντικό … τα κάνουν χαρούμενα.
Έχετε και εσείς αντίστοιχες σκέψεις στο περιβάλλον σας; Αν ναι, πως τις αντιμετωπίζετε; Γράψτε μου κάτω στα σχόλια 🙂

Λατρεύω τα disco party!

