Πώς να γίνεις καλύτερος γονιός σε δυο βήματα

Μόλις γέννησα αγόρασα ένα σωρό βιβλία και στρώθηκα στο διάβασμα, ήθελα να τα κάνω όλα σωστά, όλα τέλεια! Πώς θα κάνω το παιδί μου ανεξάρτητο; Πώς θα κερδίσω την εμπιστοσύνη του; Πώς να του μιλάω ώστε να με ακούει;

Πρέπει να καλλιεργήσω την ενσυναίσθησή μου, να εξασκηθώ στην ενεργητική ακρόαση και σε άλλες τεχνικές για μια σωστή επικοινωνία με τα παιδιά.

Αυτό που παρατήρησα ξεκινώντας το διάβασμα ήταν ότι πολλά πράγματα τα είχα μάθει λάθος, έπρεπε δηλαδή να βελτιώσω τον εαυτό μου αν ήθελα μια υγιή σχέση με τα παιδιά μου.

Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο έπειθα τον εαυτό μου ότι δεν ξέρω τίποτα.
Ξεκίνησα όταν η κόρη μου ήταν 3 μηνών και ένιωθα ότι δεν θα προλάβω να αποκτήσω τις γνώσεις που χρειάζομαι. Ένιωθα ότι θα βρίσκομαι πάντα ένα βήμα πίσω.

Θηλασμός, ενσυναίσθηση, attachment parenting, co-sleeping που λένε και στο χωριό μου, νομίζω ότι μπορώ να γράψω εγκυκλοπαίδεια για αυτές τις έννοιες πλέον.

Τι πέτυχα; Να αγχωθώ!

Όχι οτι δεν ήμουν ήδη αγχωμένη, απλά κατάφερα να στρεσάρω ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου. Ήθελα να τα κάνω όλα σωστά, όλα τέλεια, να γίνω δηλαδή η τέλεια μαμά.

Τι ενισχύει αυτή τη παράνοια; Τα social!

Ζούμε στην εποχή της εικόνας , ή μάλλον της τέλεια σκηνοθετημένης εικόνας. Βλέπουμε μια πολύ προσεχτικά τραβηγμένη φωτογραφία που αποτυπώνει μια στιγμή και είμαστε σίγουροι ότι έτσι είναι ολόκληρη η ζωή των άλλων.

Τι έχουμε ξεχάσει πολλοί από μας;

Ξεχάσαμε πως είναι να είμαστε παιδιά! Ξεχάσαμε την αθωότητα , την ανεμελιά το πώς είναι να σκέφτεσαι με το μυαλό καθαρό χωρίς άγχη και υποχρεώσεις.

Εδώ που έφτασα πλέον μπορώ να σας πω με σιγουριά πως για να γίνεις καλύτερος γονιός χρειάζεσαι δύο πράγματα:

Πρώτον διάθεση να αλλάξεις! Η αλλαγή χρειάζεται χρόνο και δουλειά με τον εαυτό σου.
Και δεύτερον να έρθεις πιο κοντά με το παιδί μέσα σου!

Πώς θα αλλάξεις; Εκτός φυσικά από την πρόθεση που είναι το 50% θα σου πω κάποια πράγματα που έκανα εγώ και με βοήθησαν.

• Σταμάτησα να έχω αυστηρά ωράρια ύπνου, φαγητού και δραστηριοτήτων και διαπίστωσα ότι είμαι πιο ευτυχισμένη εγώ και κάτ επέκταση ολόκληρη η οικογένεια.
• Αφιέρωσα χρόνο να ακούσω τα παιδιά μου, να τα αφήσω να με οδηγήσουν στο τι θέλουν. Πολλές φορές που είπα όχι έκανα την ερώτηση στον εαυτό μου “γιατί όχι;” Αν η απάντηση είχε νόημα τότε όλα καλά αν όχι τότε με συζήτηση και σεβασμό στις ανάγκες όλων το αρχικό μου όχι άλλαζε και γινόταν ναι.
• Πάνω απ’ όλα ήμουν πάντα ειλικρινής μαζί τους. Γνωρίζουν ό,τι συμβαίνει σπίτι μας. Ποτέ δεν έκρυψα τα συναισθήματα μου ούτε όταν τα πράγματα ήταν πραγματικά άσχημα..

Πώς θα έρθεις πιο κοντά στο παιδί μέσα σου;

Πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε ότι δεν τα ξέρουμε όλα, ότι ίσως πολλά από αυτά που μάθαμε και τα εφαρμόζαμε σε ολόκληρη τη ζωή μας είναι λάθος, να αντιμετωπίσουμε το παιδί σαν ίσο μέλος της οικογένειας και να το εμπιστευτούμε. Πιστεύω πως με απλά βήματα, βλέποντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους και κάνοντας στην άκρη τον εγωισμό μας, μπορούμε να κάνουμε θαύματα.

Αυτό που θα καταφέρουμε εφαρμόζοντας τα παραπάνω δεν είναι να γίνουμε τέλειοι γονείς γιατί το τέλειο ούτε υπάρχει ούτε είναι πρότυπο για κανέναν, θα γίνουμε όμως αληθινοί γονείς, ειλικρινείς που θα εμπνέουμε τα παιδιά μας να είναι ο εαυτός τους, να έχουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες τους, και να μας εμπιστεύονται. Γιατί θα είμαστε πάντα δίπλα τους ακόμα και όταν δεν κάνουν αυτό που θέλουμε. Ακόμα και όταν δεν είναι “καλά παιδιά”